Financiële markten bieden beleggers een breed scala aan instrumenten, waarbij met name Pre-IPO en IPO de aandacht trekken. Bedrijven die kapitaal willen aantrekken, doorlopen verschillende fasen, en de timing van investeringen wordt strategisch belangrijk. Het ene type deelname biedt de mogelijkheid om aandelen te kopen vóór de beursgang, het andere geeft toegang tot de handel op de beurs. Het is belangrijk om te begrijpen hoe Pre-IPO verschilt van IPO om investeringsmogelijkheden effectief te benutten en risico’s te minimaliseren. Daar zullen we het in dit artikel over hebben.
Wat zijn Pre-IPO, IPO en hoe verschillen ze?
Pre-IPO is de fase van kapitaalwerving die plaatsvindt voordat een bedrijf openbaar wordt. Tijdens deze periode worden aandelen alleen gekocht door een selecte groep financiële spelers, waarbij grote investeringsfondsen, gespecialiseerde organisaties en vermogende investeerders domineren, die een hoog vertrouwen hebben in de uitgevende instelling. Deze fase stelt bedrijven in staat om extra middelen te verkrijgen om zich voor te bereiden op de beursgang, en vroege investeerders de kans te geven activa te verwerven voordat er een massale vraag is, wanneer de waarde van de effecten nog niet onderhevig is aan de volatiliteit van de openbare handel.

De taak is het versterken van de financiële stabiliteit van het bedrijf vóór de beursintroductie. Het opgehaalde kapitaal wordt gebruikt voor het opschalen van de activiteiten, het optimaliseren van interne operaties en het verhogen van de investeringswaarde.
Initial Public Offering is het proces waarbij de aandelen van een bedrijf beschikbaar worden voor een breed publiek. Na de IPO kunnen de effecten vrij verhandeld worden op de beurs, en hun waarde wordt bepaald op basis van vraag en aanbod.
Belangrijke concepten: hoe verschilt Pre-IPO van IPO
Bedrijven die zich voorbereiden op een openbare plaatsing doorlopen verschillende financieringsfasen. Elk van hen gaat gepaard met zijn eigen voorwaarden, risico’s en mogelijkheden. De vraag hoe Pre-IPO verschilt van IPO vereist een gedetailleerde analyse van verschillende parameters.
Beschikbaarheid
Bij Pre-IPO is er een beperkte groep mensen betrokken. Bedrijven bieden aandelen aan particuliere fondsen, institutionele investeerders, grote zakenmensen. Standaard hebben ze geen toegang tot dergelijke aanbiedingen, tenzij ze via speciale platforms werken (Forge, EquityZen, Linqto).
IPO opent de toegang tot activa voor alle marktdeelnemers. Elke belegger kan effecten kopen via een makelaar op de effectenbeurs, zoals NYSE, NASDAQ, LSE. Dit maakt de vorm democratischer, maar vermindert de kans om aandelen te kopen tegen de minimumprijs.
Waarde van effecten en potentieel rendement
Bedrijven die aandelen aanbieden in Pre-IPO stellen de prijs lager in dan de verwachte plaatsingsprijs op de beurs. Dit komt doordat investeerders meer risico’s op zich nemen, aangezien het bedrijf vóór de beursgang mogelijk niet aan de verwachtingen voldoet.
Na de IPO stijgt de prijs van aandelen meestal, omdat de vraag naar openbare effecten toeneemt. Bijvoorbeeld, de aandelen van Snowflake (NYSE: SNOW) tijdens de Initial Public Offering in 2020 werden geplaatst voor $120, en op de eerste handelsdag stegen ze naar $245, wat investeerders een winst van 104% opleverde.
Investeringsrisico’s
De vraag hoe Pre-IPO verschilt van IPO kan niet worden beantwoord zonder de risico’s te bekijken. Bijvoorbeeld:
- Pre-IPO gaat gepaard met hoge onzekerheid. Het bedrijf heeft de beursnotering nog niet doorlopen, de financiële verslaglegging kan beperkt zijn en de groeivooruitzichten kunnen afhankelijk zijn van marktomstandigheden. Een IPO-annulering of een verlaging van de verwachte aandelenprijs is mogelijk.
- IPO biedt meer transparantie, omdat bedrijven financiële verslagen moeten publiceren, een audit moeten ondergaan en moeten voldoen aan de regelgevingsvereisten. Maar zelfs na een succesvolle plaatsing kan de waarde van de aandelen dalen als gevolg van macro-economische factoren en marktinstabiliteit.
Liquiditeit en uitstapmogelijkheden
Bij Pre-IPO hebben aandelen meestal een lage liquiditeit. Investeerders die aandelen kopen vóór de openbare plaatsing worden vaak geconfronteerd met verkoopbeperkingen (lock-up periode) die 3 tot 12 maanden kunnen duren.
Na de IPO neemt de liquiditeit toe. Aandelen worden vrij verhandeld op de beurs en deelnemers kunnen ze op elk moment verkopen, reagerend op marktveranderingen. Bijvoorbeeld, de activa van Airbnb (NASDAQ: ABNB) stegen na de IPO van $68 naar $144, waardoor vroege investeerders winst konden maken.
Kansen voor beleggers: wanneer is het beste moment om in te stappen?
De timing van investeringen speelt een sleutelrol bij het vormgeven van de rendabiliteit. Door te analyseren hoe Pre-IPO verschilt van IPO, kunt u begrijpen welke strategieën het beste zijn om de winst te maximaliseren en de risico’s te verlagen.
Investeringen in Pre-IPO: voor- en nadelen
Investeringen in de Pre-IPO-fase bieden de kans om een aandeel in een bedrijf te krijgen voordat het naar de beurs gaat. Op dit moment wordt de waarde van activa bepaald zonder de invloed van speculatieve marktfactoren, waardoor u effecten kunt kopen tegen een gunstigere prijs. Als het bedrijf na de openbare plaatsing een sterke groei laat zien, neemt de marktkapitalisatie snel toe.
Tegelijkertijd gaat Pre-IPO gepaard met aanzienlijke risico’s. Het belangrijkste probleem is de onzekerheid over de timing van de beursgang van het bedrijf. In sommige gevallen kan een IPO worden uitgesteld of geannuleerd, wat de liquiditeit van de verworven aandelen verlaagt en het uitstappen uit de investeringen bemoeilijkt. Bovendien is er vaak onvolledige informatie beschikbaar over de financiële situatie van het bedrijf in deze fase, omdat het niet verplicht is om een strenge audit te ondergaan en gegevens openbaar te maken.
Extra beperkingen worden opgelegd aan de mogelijkheid om aandelen te verkopen. In de meeste gevallen worden investeerders die aandelen kopen vóór de IPO geconfronteerd met een zogenaamde lock-up periode, die kan variëren van drie maanden tot een jaar.
Investeringen in IPO: voor- en nadelen
Het kopen van aandelen tijdens een IPO opent de mogelijkheid tot investeren voor een breed publiek. Bedrijven die naar de beurs gaan, ondergaan een strenge audit, publiceren financiële verslagen en voldoen aan de regelgevingsvereisten. Dit verhoogt de transparantie van informatie en verlaagt de risico’s die gepaard gaan met het kiezen van een onbetrouwbare uitgever. Beleggers kunnen aandelen kopen via makelaars en ze direct op de beurs verkopen, wat zorgt voor een hoog liquiditeitsniveau.

Echter, dit formaat garandeert geen stabiele waardegroei van effecten. In de eerste handelsdagen is er vaak een sterke stijging van de koersen als gevolg van een hoge vraag, maar vaak volgt daarna een correctie. Een voorbeeld hiervan is de beursgang van het bedrijf Robinhood (NASDAQ: HOOD), waarbij de aandelenprijs na de IPO met meer dan 60% daalde. Dit effect is te wijten aan het feit dat investeerders die aandelen hebben gekregen in de Pre-IPO-fase, deze beginnen te verkopen direct na het einde van de lock-up periode.
Conclusie
Het begrijpen van hoe Pre-IPO verschilt van IPO speelt een sleutelrol bij het kiezen van een investeringsstrategie. Het eerste formaat biedt de mogelijkheid om aandelen van veelbelovende merken te kopen tegen een aantrekkelijke prijs, maar gaat gepaard met verhoogde risico’s en beperkte liquiditeit. Initial Public Offering opent toegang tot het openbare platform, vermindert potentiële verliezen, maar kan de winst beperken.